grzmieć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *grьměti, from Proto-Indo-European *gʰrem- (“to thunder”)
Pronunciation
- IPA(key): /ɡʐmʲɛt͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of grzmieć impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | grzmieć | |||||
present tense | 1st | grzmię | grzmimy | |||
2nd | grzmisz | grzmicie | ||||
3rd | grzmi | grzmią | ||||
past tense | 1st | grzmiałem | grzmiałam | grzmieliśmy | grzmiałyśmy | |
2nd | grzmiałeś | grzmiałaś | grzmieliście | grzmiałyście | ||
3rd | grzmiał | grzmiała | grzmiało | grzmieli | grzmiały | |
future tense | 1st | będę grzmiał1 | będę grzmiała1 | będziemy grzmieli1 | będziemy grzmiały1 | |
2nd | będziesz grzmiał1 | będziesz grzmiała1 | będziecie grzmieli1 | będziecie grzmiały1 | ||
3rd | będzie grzmiał1 | będzie grzmiała1 | będzie grzmiało1 | będą grzmieli1 | będą grzmiały1 | |
conditional | 1st | grzmiałbym | grzmiałabym | grzmielibyśmy | grzmiałybyśmy | |
2nd | grzmiałbyś | grzmiałabyś | grzmielibyście | grzmiałybyście | ||
3rd | grzmiałby | grzmiałaby | grzmiałoby | grzmieliby | grzmiałyby | |
imperative | 1st | — | grzmijmy | |||
2nd | grzmij | grzmijcie | ||||
3rd | niech grzmi | niech grzmią | ||||
active adjectival participle | grzmiący | grzmiąca | grzmiące | grzmiący | grzmiące | |
contemporary adverbial participle | grzmiąc | |||||
impersonal past | grzmiono | |||||
verbal noun | grzmienie | |||||
1 or: będę grzmieć, będziesz grzmieć etc. |
Derived terms
- (noun) grzmot
Related terms
- (verb) gromić
- (noun) grom
Further reading
- grzmieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.