høgur

Faroese

Etymology

From Danish høj; cognate to háur, from Old Norse hár.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhøːvʊɹ/
  • Rhymes: -øːvʊɹ
  • Homophone: høvur

Adjective

høgur (comparative hægri, superlative hægstur)

  1. high

Declension

høgur a1
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) høgur høg høgt
Accusative (hvønnfall) høgan høga
Dative (hvørjumfall) høgum høgari høgum
Genitive (hvørsfall) (høgs) (høgar) (høgs)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) høgir høgar høg
Accusative (hvønnfall) høgar
Dative (hvørjumfall) høgum
Genitive (hvørsfall) (høga)

Antonyms

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.