hindu
Finnish
Declension
Inflection of hindu (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | hindu | hindut | |
genitive | hindun | hindujen | |
partitive | hindua | hinduja | |
illative | hinduun | hinduihin | |
singular | plural | ||
nominative | hindu | hindut | |
accusative | nom. | hindu | hindut |
gen. | hindun | ||
genitive | hindun | hindujen | |
partitive | hindua | hinduja | |
inessive | hindussa | hinduissa | |
elative | hindusta | hinduista | |
illative | hinduun | hinduihin | |
adessive | hindulla | hinduilla | |
ablative | hindulta | hinduilta | |
allative | hindulle | hinduille | |
essive | hinduna | hinduina | |
translative | hinduksi | hinduiksi | |
instructive | — | hinduin | |
abessive | hindutta | hinduitta | |
comitative | — | hinduineen |
Hungarian
Etymology
From Persian هندو (Hindū, “Indian, Hindu”), from Middle Persian hndwk' (Hindūg, “Indian”), from hnd (Hind, “India”) + -wk' (-ūg), from Old Persian 𐏃𐎡𐎯𐎢 (hindu-, “India”), from Sanskrit सिन्धु (síndhu, “river, stream; Indus”), from Proto-Indo-Iranian *sindʰus (“river”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhindu]
- Hyphenation: hin‧du
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hindu | hinduk |
accusative | hindut | hindukat |
dative | hindunak | hinduknak |
instrumental | hinduval | hindukkal |
causal-final | hinduért | hindukért |
translative | hinduvá | hindukká |
terminative | hinduig | hindukig |
essive-formal | hinduként | hindukként |
essive-modal | — | — |
inessive | hinduban | hindukban |
superessive | hindun | hindukon |
adessive | hindunál | hinduknál |
illative | hinduba | hindukba |
sublative | hindura | hindukra |
allative | hinduhoz | hindukhoz |
elative | hinduból | hindukból |
delative | hinduról | hindukról |
ablative | hindutól | hinduktól |
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hindu | hinduk |
accusative | hindut | hindukat |
dative | hindunak | hinduknak |
instrumental | hinduval | hindukkal |
causal-final | hinduért | hindukért |
translative | hinduvá | hindukká |
terminative | hinduig | hindukig |
essive-formal | hinduként | hindukként |
essive-modal | — | — |
inessive | hinduban | hindukban |
superessive | hindun | hindukon |
adessive | hindunál | hinduknál |
illative | hinduba | hindukba |
sublative | hindura | hindukra |
allative | hinduhoz | hindukhoz |
elative | hinduból | hindukból |
delative | hinduról | hindukról |
ablative | hindutól | hinduktól |
Possessive forms of hindu | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | hindum | hindujaim |
2nd person sing. | hindud | hindujaid |
3rd person sing. | hinduja | hindujai |
1st person plural | hindunk | hindujaink |
2nd person plural | hindutok | hindujaitok |
3rd person plural | hindujuk | hindujaik |
Norwegian Bokmål
Etymology
From Persian هندو (Hindū, “Indian, Hindu”), from Middle Persian hndwk' (Hindūg, “Indian”), from hnd (Hind, “India”) + -wk' (-ūg), from Old Persian 𐏃𐎡𐎯𐎢 (hindu-, “India”), from Sanskrit सिन्धु (síndhu, “river, stream; Indus”), from Proto-Indo-Iranian *sindʰus (“river”).
Pronunciation
- IPA(key): /hɪndʉ/
- Rhymes: -ɪndʉ
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Persian هندو (Hindū, “Indian, Hindu”), from Middle Persian hndwk' (Hindūg, “Indian”), from hnd (Hind, “India”) + -wk' (-ūg), from Old Persian 𐏃𐎡𐎯𐎢 (hindu-, “India”), from Sanskrit सिन्धु (síndhu, “river, stream; Indus”), from Proto-Indo-Iranian *sindʰus (“river”).
Pronunciation
- IPA(key): /hɪndʉ/
- Rhymes: -ɪndʉ
Portuguese
Etymology
From Persian هندو (Hindū, “Indian, Hindu”), from Middle Persian hndwk' (Hindūg, “Indian”), from hnd (Hind, “India”), from Old Persian 𐏃𐎡𐎯𐎢 (hindu-, “India”), from Sanskrit सिन्धु (síndhu, “river, stream; Indus”), from Proto-Indo-Iranian *sindʰus (“river”).