iarr
Irish
Etymology
From Old Irish íarraid, from íar (“after”), from Proto-Celtic *eɸirom, from Proto-Indo-European *h₁epi (“near, at, against”); compare Ancient Greek ἐπί (epí, “on, over, at”).
Pronunciation
- IPA(key): /iəɾˠ/
Verb
iarr (present analytic iarrann, future analytic iarrfaidh, verbal noun ~aidh, past participle iarrtha)
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | iarraim | iarrann tú; iarrair† |
iarrann sé, sí | iarraimid | iarrann sibh | iarrann siad; iarraid† |
a iarrann; a iarras / a n-iarrann*; a n-iarras* |
iarrtar |
past | d'iarr mé; d'iarras / iarr mé‡; iarras‡ |
d'iarr tú; d'iarrais / iarr tú; iarrais‡ |
d'iarr sé, sí / iarr sé, sí‡ |
d'iarramar; d'iarr muid / iarramar; iarr muid‡ |
d'iarr sibh; d'iarrabhair / iarr sibh; iarrabhair‡ |
d'iarr siad; d'iarradar / iarr siad; iarradar‡ |
a d'iarr / ar iarr* |
iarradh; hiarradh† | |
past habitual | d'iarrainn / iarrainn‡ |
d'iarrtá / iarrtᇠ|
d'iarradh sé, sí / iarradh sé, sí‡ |
d'iarraimis; d'iarradh muid / iarraimis; iarradh muid‡ |
d'iarradh sibh / iarradh sibh‡ |
d'iarraidís; d'iarradh siad / iarraidís; iarradh siad‡ |
a d'iarradh / ar iarradh* |
d'iarrtaí / iarrtaí‡ | |
future | iarrfaidh mé; iarrfad |
iarrfaidh tú; iarrfair† |
iarrfaidh sé, sí | iarrfaimid; iarrfaidh muid |
iarrfaidh sibh | iarrfaidh siad; iarrfaid† |
a iarrfaidh; a iarrfas / a n-iarrfaidh*; a n-iarrfas* |
iarrfar | |
conditional | d'iarrfainn / iarrfainn‡; n-iarrfainn‡‡ | d'iarrfá / iarrfá‡; n-iarrfᇇ | d'iarrfadh sé, sí / iarrfadh sé, sí‡; n-iarrfadh sé, s퇇 | d'iarrfaimis; d'iarrfadh muid / iarrfaimis‡; iarrfadh muid‡; n-iarrfaimis‡‡; n-iarrfadh muid‡‡ | d'iarrfadh sibh / iarrfadh sibh‡; n-iarrfadh sibh‡‡ | d'iarrfaidís; d'iarrfadh siad / iarrfaidís‡; iarrfadh siad‡; n-iarrfaidís‡‡; n-iarrfadh siad‡‡ | a d'iarrfadh / ar iarrfadh* |
d'iarrfaí / iarrfaí‡; n-iarrfa퇇 | |
subjunctive | present | go n-iarra mé; go n-iarrad† |
go n-iarra tú; go n-iarrair† |
go n-iarra sé, sí | go n-iarraimid; go n-iarra muid |
go n-iarra sibh | go n-iarra siad; go n-iarraid† |
— | go n-iarrtar |
past | dá n-iarrainn | dá n-iarrtá | dá n-iarradh sé, sí | dá n-iarraimis; dá n-iarradh muid |
dá n-iarradh sibh | dá n-iarraidís; dá n-iarradh siad |
— | dá n-iarrtaí | |
imperative | iarraim | iarr | iarradh sé, sí | iarraimis | iarraigí; iarraidh† |
iarraidís | — | iarrtar | |
verbal noun | iarraidh | ||||||||
past participle | iarrtha |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Mutation
Irish mutation | |||
---|---|---|---|
Radical | Eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
iarr | n-iarr | hiarr | not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Scottish Gaelic
Etymology
From Old Irish iarraid
Usage notes
- In the sense of requesting or desiring takes the preposition air:
- Dh'iarr e airgead oirre. ― He asked her for money.
- An iarr thu air sin a thachairt? ― Will you desire that to happen?
Derived terms
References
- Faclair Gàidhlig Dwelly Air Loidhne, Dwelly, Edward (1911), Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan/The Illustrated [Scottish] Gaelic-English Dictionary (10th ed.), Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN
- A Pronouncing and Etymological Dictionary of the Gaelic Language (John Grant, Edinburgh, 1925, Compiled by Malcolm MacLennan)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.