impunitus
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /im.puːˈniː.tus/, [ɪm.puːˈniː.tʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | impūnītus | impūnīta | impūnītum | impūnītī | impūnītae | impūnīta | |
Genitive | impūnītī | impūnītae | impūnītī | impūnītōrum | impūnītārum | impūnītōrum | |
Dative | impūnītō | impūnītae | impūnītō | impūnītīs | impūnītīs | impūnītīs | |
Accusative | impūnītum | impūnītam | impūnītum | impūnītōs | impūnītās | impūnīta | |
Ablative | impūnītō | impūnītā | impūnītō | impūnītīs | impūnītīs | impūnītīs | |
Vocative | impūnīte | impūnīta | impūnītum | impūnītī | impūnītae | impūnīta |
References
- impunitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- impunitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- impunitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to let a person go scot-free: impunitum aliquem dimittere
- to let a person go scot-free: impunitum aliquem dimittere
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.