indeclinabilis
Latin
Etymology
From in- + dēclīnābilis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.deː.kliːˈnaː.bi.lis/, [ɪn.deː.kliːˈnaː.bɪ.lɪs]
Adjective
indēclīnābilis (neuter indēclīnābile); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | indēclīnābilis | indēclīnābile | indēclīnābilēs | indēclīnābilia | |
Genitive | indēclīnābilis | indēclīnābilium | |||
Dative | indēclīnābilī | indēclīnābilibus | |||
Accusative | indēclīnābilem | indēclīnābile | indēclīnābilēs, indēclīnābilīs | indēclīnābilia | |
Ablative | indēclīnābilī | indēclīnābilibus | |||
Vocative | indēclīnābilis | indēclīnābile | indēclīnābilēs | indēclīnābilia |
References
- indeclinabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indeclinabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.