jawić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *aviti (“make obvious, visible”); compare Proto-Slavic *avьnъ (“obvious”)

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈja.vʲit͡ɕ/

Verb

jawić impf

  1. (reflexive) to seem, appear (give the impression of being)
  2. (reflexive) to emerge, to come into sight, appear (become visible or noticeable)

Conjugation
Conjugation of jawić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive jawić
present tense 1st jawię jawimy
2nd jawisz jawicie
3rd jawi jawią
past tense 1st jawiłem jawiłam jawiliśmy jawiłyśmy
2nd jawiłeś jawiłaś jawiliście jawiłyście
3rd jawił jawiła jawiło jawili jawiły
future tense 1st będę jawił1 będę jawiła1 będziemy jawili1 będziemy jawiły1
2nd będziesz jawił1 będziesz jawiła1 będziecie jawili1 będziecie jawiły1
3rd będzie jawił1 będzie jawiła1 będzie jawiło1 będą jawili1 będą jawiły1
conditional 1st jawiłbym jawiłabym jawilibyśmy jawiłybyśmy
2nd jawiłbyś jawiłabyś jawilibyście jawiłybyście
3rd jawiłby jawiłaby jawiłoby jawiliby jawiłyby
imperative 1st — jawmy
2nd jaw jawcie
3rd niech jawi niech jawią
active adjectival participle jawiący jawiąca jawiące jawiący jawiące
contemporary adverbial participle jawiąc
impersonal past jawiono
verbal noun jawienie
1 or: będę jawić, będziesz jawić etc.

Synonyms
  • (to seem): zdawać się
  • (to emerge): ukazywać się, wyjawiać się, wyzierać, zjawiać się

Antonyms

Further reading
  • jawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • jawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.