kızmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قیزمق‎ (qïzmaq, “to become warm, hot or sultry, to get excited”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (qïz-, “to be hot, be red”), from Proto-Turkic *kï̄ŕ- (“to be hot, to redden; glow”).

Verb

kızmak (third-person singular simple present kızar)

  1. (intransitive) to get hot, become hot, heat
    Taşlar güneşten kızdı. ― The stones got hot due to sun(light).
  2. (intransitive) to get angry, be angry with or towards, lose one's temper
    Aldatıldığını öğrenince çok kızdı. ― He got very angry when he found out to be deceived.
  3. (intransitive) not to permit or allow, not to approve, not to look; view; consider or regard well
    Annem kızdığı için gelemiyorum. ― I can not come since my mother is not allowing me to.

Conjugation
positive - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kızarım kızarsın kızar kızarız kızarsınız kızarlar
present continuous kızıyorum kızıyorsun kızıyor kızıyoruz kızıyorsunuz kızıyorlar
past definite kızdım kızdın kızdı kızdık kızdınız kızdılar
past continuous kızıyordum kızıyordun kızıyordu kızıyorduk kızıyordunuz kızıyorlardı
future simple kızacağım kızacaksın kızacak kızacağız kızacaksınız kızacaklar
positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kızar mıyım? kızar mısın? kızar mı? kızar mıyız? kızar mısınız? kızarlar mı?
present continuous kızıyor muyum? kızıyor musun? kızıyor mu? kızıyor muyuz? kızıyor musunuz? kızıyorlar mı?
past definite kızdım mı? kızdın mı? kızdı mı? kızdık mı? kızdınız mı? kızdılar mı?
past continuous kızıyor muydum? kızıyor muydun? kızıyor muydu? kızıyor muyduk? kızıyor muydunuz? kızıyorlar mıydı?
future simple kızacak mıyım? kızacak mısın? kızacak mı? kızacak mıyız? kızacak mısınız? kızacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kızmam kızmazsın kızmaz kızmayız kızmazsınız kızmazlar
present continuous kızmıyorum kızmıyorsun kızmıyor kızmıyoruz kızmıyorsunuz kızmıyorlar
past definite kızmadım kızmadın kızmadı kızmadık kızmadınız kızmadılar
past continuous kızmıyordum kızmıyordun kızmıyordu kızmıyorduk kızmıyordunuz kızmıyordular
future simple kızmayacağım kızmayacaksın kızmayacak kızmayacağız kızmayacaksınız kızmayacaklar
negative - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple kızmaz mıyım? kızmaz mısın? kızmaz mı? kızmaz mıyız? kızmaz mısınız? kızmazlar mı?
present continuous kızmıyor muyum? kızmıyor musun? kızmıyor mu? kızmıyor muyuz? kızmıyor musunuz? kızmıyorlar mı?
past definite kızmadım mı? kızmadın mı? kızmadı mı? kızmadık mı? kızmadınız mı? kızmadılar mı?
past continuous kızmıyor muydum? kızmıyor muydun? kızmıyor muydu? kızmıyor muyduk? kızmıyor muydunuz? kızmıyorlar mıydı?
future simple kızmayacak mıyım? kızmayacak mısın? kızmayacak mı? kızmayacak mıyız? kızmayacak mısınız? kızmayacaklar mı?

Synonyms

References
  • Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*Kɨ̄ŕ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  • Clauson, Gerard (1972), “kız-”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 681
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.