kennelijk

Dutch

Pronunciation

  • (file)

Adjective

kennelijk (comparative kennelijker, superlative kennelijkst)

  1. apparent

Inflection

Inflection of kennelijk
uninflected kennelijk
inflected kennelijke
comparative kennelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial kennelijkkennelijkerhet kennelijkst
het kennelijkste
indefinite m./f. sing. kennelijkekennelijkerekennelijkste
n. sing. kennelijkkennelijkerkennelijkste
plural kennelijkekennelijkerekennelijkste
definite kennelijkekennelijkerekennelijkste
partitive kennelijkskennelijkers

Adverb

kennelijk

  1. apparently
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.