klaarzetten

Dutch

Etymology

From klaar + zetten.

Pronunciation

  • (file)

Verb

klaarzetten

  1. to set up, put in place (by way of preparation), make ready for use

Inflection

Inflection of klaarzetten (weak, separable)
infinitive klaarzetten
past singular zette klaar
past participle klaargezet
infinitive klaarzetten
gerund klaarzetten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zet klaarzette klaarklaarzetklaarzette
2nd person sing. (jij) zet klaarzette klaarklaarzetklaarzette
2nd person sing. (u) zet klaarzette klaarklaarzetklaarzette
2nd person sing. (gij) zet klaarzette klaarklaarzetklaarzette
3rd person singular zet klaarzette klaarklaarzetklaarzette
plural zetten klaarzetten klaarklaarzettenklaarzetten
subjunctive sing.1 zette klaarzette klaarklaarzetteklaarzette
subjunctive plur.1 zetten klaarzetten klaarklaarzettenklaarzetten
imperative sing. zet klaar
imperative plur.1 zet klaar
participles klaarzettendklaargezet
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.