klaketi

Esperanto

Etymology

From klaki (“to clack”) +‎ -et- (“little”).

Pronunciation
  • IPA(key): /klaˈketi/
  • Hyphenation: kla‧ke‧ti
  • Rhymes: -eti

Verb

klaketi (present klaketas, past klaketis, future klaketos, conditional klaketus, volitive klaketu)

  1. (intransitive) to click (sound)

Conjugation
Conjugation of klaketi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense klaketas klaketis klaketos
active participle klaketanta klaketantaj klaketinta klaketintaj klaketonta klaketontaj
acc. klaketantan klaketantajn klaketintan klaketintajn klaketontan klaketontajn
nominal active participle klaketanto klaketantoj klaketinto klaketintoj klaketonto klaketontoj
acc. klaketanton klaketantojn klaketinton klaketintojn klaketonton klaketontojn
adverbial active participle klaketante klaketinte klaketonte
infinitive klaketi imperative klaketu conditional klaketus

Derived terms
  • klaketigi (“to click something”)
  • klaketo (“a click (sound)”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.