króliczy
Polish
Etymology
From królik.
Pronunciation
- IPA(key): /kruˈlʲi.t͡ʂɨ/
Declension
declension of króliczy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | króliczy | królicze | królicza | króliczy | królicze | ||
| genitive | króliczego | króliczej | króliczych | ||||
| dative | króliczemu | króliczym | |||||
| accusative | króliczego | króliczy | królicze | króliczą | króliczych | królicze | |
| instrumental | króliczym | króliczymi | |||||
| locative | króliczej | króliczych | |||||
Further reading
- króliczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.