moczyć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *močiti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file)
Conjugation
Conjugation of moczyć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | moczyć | |||||
| present tense | 1st | moczę | moczymy | |||
| 2nd | moczysz | moczycie | ||||
| 3rd | moczy | moczą | ||||
| past tense | 1st | moczyłem | moczyłam | moczyliśmy | moczyłyśmy | |
| 2nd | moczyłeś | moczyłaś | moczyliście | moczyłyście | ||
| 3rd | moczył | moczyła | moczyło | moczyli | moczyły | |
| future tense | 1st | będę moczył1 | będę moczyła1 | będziemy moczyli1 | będziemy moczyły1 | |
| 2nd | będziesz moczył1 | będziesz moczyła1 | będziecie moczyli1 | będziecie moczyły1 | ||
| 3rd | będzie moczył1 | będzie moczyła1 | będzie moczyło1 | będą moczyli1 | będą moczyły1 | |
| conditional | 1st | moczyłbym | moczyłabym | moczylibyśmy | moczyłybyśmy | |
| 2nd | moczyłbyś | moczyłabyś | moczylibyście | moczyłybyście | ||
| 3rd | moczyłby | moczyłaby | moczyłoby | moczyliby | moczyłyby | |
| imperative | 1st | — | moczmy | |||
| 2nd | mocz | moczcie | ||||
| 3rd | niech moczy | niech moczą | ||||
| active adjectival participle | moczący | mocząca | moczące | moczący | moczące | |
| passive adjectival participle | moczony | moczona | moczone | moczeni | moczone | |
| contemporary adverbial participle | mocząc | |||||
| impersonal past | moczono | |||||
| verbal noun | moczenie | |||||
| 1 or: będę moczyć, będziesz moczyć etc. | ||||||
Further reading
- moczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.