muniendus
Latin
Etymology
Future passive participle of mūniō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mūniendus | mūnienda | mūniendum | mūniendī | mūniendae | mūnienda | |
Genitive | mūniendī | mūniendae | mūniendī | mūniendōrum | mūniendārum | mūniendōrum | |
Dative | mūniendō | mūniendae | mūniendō | mūniendīs | mūniendīs | mūniendīs | |
Accusative | mūniendum | mūniendam | mūniendum | mūniendōs | mūniendās | mūnienda | |
Ablative | mūniendō | mūniendā | mūniendō | mūniendīs | mūniendīs | mūniendīs | |
Vocative | mūniende | mūnienda | mūniendum | mūniendī | mūniendae | mūnienda |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.