munio
Latin
Etymology
From moenia.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈmuː.ni.oː/
Verb
mūniō (present infinitive mūnīre, perfect active mūnīvī or mūniī, supine mūnītum); fourth conjugation
- I enclose (with a wall/fence)
- I fortify, defend, protect, secure or safeguard
- 27 BCE – 25 BCE, Titus Livius, Ab urbe condita libri 29.4:
- mūnīre urbem, frūmentum convehere, tela arma parāre
- to strengthen the defences of the city, to accumulate stores of corn, to prepare a supply of weapons and armour
- mūnīre urbem, frūmentum convehere, tela arma parāre
- I build
Conjugation
Conjugation of mūniō (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | mūniō | mūnīs | mūnit | mūnīmus | mūnītis | mūniunt |
imperfect | mūniēbam | mūniēbās | mūniēbat | mūniēbāmus | mūniēbātis | mūniēbant | |
future | mūniam | mūniēs | mūniet | mūniēmus | mūniētis | mūnient | |
perfect | mūnīvī, mūniī | mūnīvistī, mūniistī | mūnīvit, mūniit | mūnīvimus, mūniimus | mūnīvistis, mūniistis | mūnīvērunt, mūnīvēre, mūniērunt, mūniēre | |
pluperfect | mūnīveram, mūnieram | mūnīverās, mūnierās | mūnīverat, mūnierat | mūnīverāmus, mūnierāmus | mūnīverātis, mūnierātis | mūnīverant, mūnierant | |
future perfect | mūnīverō, mūnierō | mūnīveris, mūnieris | mūnīverit, mūnierit | mūnīverimus, mūnierimus | mūnīveritis, mūnieritis | mūnīverint, mūnierint | |
passive | present | mūnior | mūnīris, mūnīre | mūnītur | mūnīmur | mūnīminī | mūniuntur |
imperfect | mūniēbar | mūniēbāris, mūniēbāre | mūniēbātur | mūniēbāmur | mūniēbāminī | mūniēbantur | |
future | mūniar | mūniēris, mūniēre | mūniētur | mūniēmur | mūniēminī | mūnientur | |
perfect | mūnītus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | mūnītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | mūnītus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | mūniam | mūniās | mūniat | mūniāmus | mūniātis | mūniant |
imperfect | mūnīrem | mūnīrēs | mūnīret | mūnīrēmus | mūnīrētis | mūnīrent | |
perfect | mūnīverim, mūnierim | mūnīverīs, mūnierīs | mūnīverit, mūnierit | mūnīverīmus, mūnierīmus | mūnīverītis, mūnierītis | mūnīverint, mūnierint | |
pluperfect | mūnīvissem, mūniissem | mūnīvissēs, mūniissēs | mūnīvisset, mūniisset | mūnīvissēmus, mūniissēmus | mūnīvissētis, mūniissētis | mūnīvissent, mūniissent | |
passive | present | mūniar | mūniāris, mūniāre | mūniātur | mūniāmur | mūniāminī | mūniantur |
imperfect | mūnīrer | mūnīrēris, mūnīrēre | mūnīrētur | mūnīrēmur | mūnīrēminī | mūnīrentur | |
perfect | mūnītus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | mūnītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | mūnī | — | — | mūnīte | — |
future | — | mūnītō | mūnītō | — | mūnītōte | mūniuntō | |
passive | present | — | mūnīre | — | — | mūnīminī | — |
future | — | mūnītor | mūnītor | — | — | mūniuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | mūnīre | mūnīvisse, mūniisse | mūnītūrum esse | mūnīrī | mūnītum esse | mūnītum īrī | |
participles | mūniēns | — | mūnītūrus | — | mūnītus | mūniendus, mūniundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
mūniendī | mūniendō | mūniendum | mūniendō | mūnītum | mūnītū |
Derived terms
Related terms
References
- munio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- munio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- munio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to make a road: viam munire
- to make a fortified, entrenched camp: castra munire
- to fortify the camp with a rampart: castra munire vallo (aggere)
- to make a road: viam munire
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.