mutlu

See also: Mutlu

Turkish

Etymology

From umut +‎ -lu.[1]

Adjective

mutlu (comparative daha mutlu, superlative en mutlu)

  1. happy

Antonyms

Noun

mutlu (definite accusative mutluyu, plural mutlular)

  1. someone happy

Declension
Inflection
Nominative mutlu
Definite accusative mutluyu
Singular Plural
Nominative mutlu mutlular
Definite accusative mutluyu mutluları
Dative mutluya mutlulara
Locative mutluda mutlularda
Ablative mutludan mutlulardan
Genitive mutlunun mutluların
Predicative forms
Singular Plural
1st singular mutluyum mutlularım
2nd singular mutlusun mutlularsın
3rd singular mutlu
mutludur		 mutlular
mutlulardır
1st plural mutluyuz mutlularız
2nd plural mutlusunuz mutlularsınız
3rd plural mutlular mutlulardır

Derived terms

References
  1. "mutlu" - nişanyansözlük
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.