naiminen
Finnish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈnɑi̯minen/, [ˈnɑi̯mine̞n]
- Hyphenation: nai‧mi‧nen
- Rhymes: -inen
Noun
naiminen
- Getting married.
- A marriage, in the expressions mennä naimisiin (to marry) and olla naimisissa (to be married).
- (colloquial) fucking, copulation, sex(ual intercourse)
Declension
Inflection of naiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | naiminen | naimiset | |
genitive | naimisen | naimisten naimisien | |
partitive | naimista | naimisia | |
illative | naimiseen | naimisiin | |
singular | plural | ||
nominative | naiminen | naimiset | |
accusative | nom. | naiminen | naimiset |
gen. | naimisen | ||
genitive | naimisen | naimisten naimisien | |
partitive | naimista | naimisia | |
inessive | naimisessa | naimisissa | |
elative | naimisesta | naimisista | |
illative | naimiseen | naimisiin | |
adessive | naimisella | naimisilla | |
ablative | naimiselta | naimisilta | |
allative | naimiselle | naimisille | |
essive | naimisena | naimisina | |
translative | naimiseksi | naimisiksi | |
instructive | — | naimisin | |
abessive | naimisetta | naimisitta | |
comitative | — | naimisineen |
Synonyms
- (getting married) naimisiinmeno, avioituminen
- (marriage) avioliitto
- (copulation; vulgar) paneminen, nussiminen, hässiminen, bylsiminen, kuksiminen
Derived terms
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.