natręt

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /ˈna.trɛnt/
audio (file)

Noun

natręt m pers

Someone who is annoying, intrusive, or clingy; an interloper or barnacle.

Declension

declension of natręt

	singular	plural
nominative	natręt	natręci
genitive	natręta	natrętów
dative	natrętowi	natrętom
accusative	natręta	natrętów
instrumental	natrętem	natrętami
locative	natręcie	natrętach
vocative	natręcie	natręci

Derived terms

(nouns) natręcik, natręciuch, natręctwo, natrętnica, natrętnik, natrętność
(adjective) natrętny
(adverb) natrętnie

Further reading

natręt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN

natręt in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.