noci

noci

1. inflection of noc:
   1. genitive and dative and vocative and locative singular
   2. nominative and accusative and vocative plural

• IPA^(key): /ˈnot͡si/
• Hyphenation: no‧ci
• Rhymes: -ot͡si

Probably borrowed from Ido nocar, ultimately from Latin noceo (“I injure, harm, hurt, damage”).

noci (present nocas, past nocis, future nocos, conditional nocus, volitive nocu)

1. (rare) harm
   • Ruĝdoma sonĝo, Cao Xueqin, trad. Xie Yuming:

     Vi ... devas mem faciligi la koron, por ne noci la farton.

   • "Tro da sterkaĵo pli nocas ol utilas," Mu Binghua, in Monato (April 2002):

     Tro da sterkaĵo pli nocas ol utilas.

   • "La majstro kaj Margarita," Sergio Pokrovskij:

     Iom da pluvo neniel povas lin noci.

   • "Recenzo kaj io del krom," Christian Declerck, in La Ondo de Esperanto:

     Sed baldaŭ mi koncedas ke ilia ĉeesto tute nefatale nocas la romanon.

• damaĝi
• difekti
• malutili

• noca (“harmful”)

noci m

1. plural of noce

• coni