obuć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *obuti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔ.but͡ɕ/
Verb
obuć pf (imperfective obuwać)
Conjugation
Conjugation of obuć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
infinitive | obuć | |||||
future tense | 1st | obuję | obujemy | |||
2nd | obujesz | obujecie | ||||
3rd | obuje | obują | ||||
past tense | 1st | obułem | obułam | obuliśmy | obułyśmy | |
2nd | obułeś | obułaś | obuliście | obułyście | ||
3rd | obuł | obuła | obuło | obuli | obuły | |
conditional | 1st | obułbym | obułabym | obulibyśmy | obułybyśmy | |
2nd | obułbyś | obułabyś | obulibyście | obułybyście | ||
3rd | obułby | obułaby | obułoby | obuliby | obułyby | |
imperative | 1st | niech obuję | obujmy | |||
2nd | obuj | obujcie | ||||
3rd | niech obuje | niech obują | ||||
passive adjectival participle | obuty | obuta | obute | obuci | obute | |
anterior adverbial participle | obuwszy | |||||
impersonal past | obuto | |||||
verbal noun | obucie |
Synonyms
- ozuć, wdziać, włożyć, wzuć
Antonyms
- zzuć
Related terms
- (noun) obuwie
- (adjective) obuty
Further reading
- obuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.