occidere
Italian
Etymology
Old Italian, from Latin occidere, present active infinitive form of occidō (“I fall down, perish”).
Pronunciation
- IPA(key): /otˈt͡ʃi.de.re/, [otˈt͡ʃiːd̪er̺e]
- Hyphenation: oc‧cì‧de‧re
Conjugation
Conjugation of occidere
infinitive | occidere | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | occidendo | |||
present participle | occidente | past participle | occiso | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | occido | occidi | occide | occidiamo | occidete | occidono |
imperfect | occidevo | occidevi | occideva | occidevamo | occidevate | occidevano |
past historic | occisi | occidesti | occise | occidemmo | occideste | occisero |
future | occiderò | occiderai | occiderà | occideremo | occiderete | occideranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | occiderei | occideresti | occiderebbe | occideremmo | occidereste | occiderebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | occida | occida | occida | occidiamo | occidiate | occidano |
imperfect | occidessi | occidessi | occidesse | occidessimo | occideste | occidessero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
occidi, non occidere | occida | occidiamo | occidete | occidano |
Latin
Etymology 1
Form of the verb occidō (“I fall down; I die”).
Etymology 2
Form of the verb occīdō (“I cut down; I kill”).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.