onaantrekkelijk

Dutch

Etymology

on- + aantrekkelijk

Pronunciation

  • (file)

Adjective

onaantrekkelijk (comparative onaantrekkelijker, superlative onaantrekkelijkst)

  1. unattractive, ugly

Inflection

Inflection of onaantrekkelijk
uninflected onaantrekkelijk
inflected onaantrekkelijke
comparative onaantrekkelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onaantrekkelijkonaantrekkelijkerhet onaantrekkelijkst
het onaantrekkelijkste
indefinite m./f. sing. onaantrekkelijkeonaantrekkelijkereonaantrekkelijkste
n. sing. onaantrekkelijkonaantrekkelijkeronaantrekkelijkste
plural onaantrekkelijkeonaantrekkelijkereonaantrekkelijkste
definite onaantrekkelijkeonaantrekkelijkereonaantrekkelijkste
partitive onaantrekkelijksonaantrekkelijkers

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.