onbeperkt

Dutch

on- (“un-”) +‎ beperkt (“restricted”)

onbeperkt (comparative onbeperkter, superlative onbeperktst)

Inflection of onbeperkt
uninflected	onbeperkt
inflected	onbeperkte
comparative	onbeperkter
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onbeperkt	onbeperkter	het onbeperktst het onbeperktste
indefinite	m./f. sing.	onbeperkte	onbeperktere	onbeperktste
	n. sing.	onbeperkt	onbeperkter	onbeperktste
	plural	onbeperkte	onbeperktere	onbeperktste
definite		onbeperkte	onbeperktere	onbeperktste
partitive		onbeperkts	onbeperkters	—

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.