ondersneeuwen

Dutch

Etymology

From onder + sneeuwen.

Pronunciation

  • (file)

Verb

ondersneeuwen

  1. to become covered with snow
    De auto sneeuwde helemaal onder door de sneeuwstorm.
    The car became entirely covered with snow due to the blizzard.
  2. to snow under

Inflection

Inflection of ondersneeuwen (weak, separable)
infinitive ondersneeuwen
past singular sneeuwde onder
past participle ondergesneeuwd
infinitive ondersneeuwen
gerund ondersneeuwen n
verbal noun
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sneeuw ondersneeuwde onderondersneeuwondersneeuwde
2nd person sing. (jij) sneeuwt ondersneeuwde onderondersneeuwtondersneeuwde
2nd person sing. (u) sneeuwt ondersneeuwde onderondersneeuwtondersneeuwde
2nd person sing. (gij) sneeuwt ondersneeuwde onderondersneeuwtondersneeuwde
3rd person singular sneeuwt ondersneeuwde onderondersneeuwtondersneeuwde
plural sneeuwen ondersneeuwden onderondersneeuwenondersneeuwden
subjunctive sing.1 sneeuwe ondersneeuwde onderondersneeuweondersneeuwde
subjunctive plur.1 sneeuwen ondersneeuwden onderondersneeuwenondersneeuwden
imperative sing. sneeuw onder
imperative plur.1 sneeuwt onder
participles ondersneeuwendondergesneeuwd
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.