onomatopeia
See also: onomatopéia
English
Basque
Declension
(inanimate noun) declension of onomatopeia
|
Catalan
Etymology
From Late Latin onomatopoeia, from Ancient Greek ὀνοματοποιία (onomatopoiía).
Pronunciation
Galician
Etymology
From Late Latin onomatopoeia, from Ancient Greek ὀνοματοποιία (onomatopoiía).
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /o.no.ma.toˈpeː.i.a/, [ɔ.nɔ.ma.tɔˈpeː.i.a]
Noun
onomatopēia f (genitive onomatopēiae); first declension
- Rare form of onomatopoeia.
- c. 1440, Promptorium Parvulorum (Young Scholars' Storeroom), quoted in 1991 in The Merriam-Webster New Book of Word Histories:
- Tynkare ... tintinarius; et capit nomen a sono artis, ut tintinabulum, sus, et multa alia, per onomatopeiam.
- 1400s, Poliziano, quoted in 2015, Forms of Conflict and Rivalries in Renaissance Europe, page 54:
- Dal volgare di Dante si passa disinvoltamente al latino di Poliziano (c. LXXXXVr):
- In quo genere Dantes poeta ob id a multis laudari cum exceptione solet, proptereaque multa ab eo sint per onomatopeiam […]
- Dal volgare di Dante si passa disinvoltamente al latino di Poliziano (c. LXXXXVr):
- c. 1440, Promptorium Parvulorum (Young Scholars' Storeroom), quoted in 1991 in The Merriam-Webster New Book of Word Histories:
- (uncountable) onomatopoeia (property of a word of sounding like what it represents)
- onomatopoeia (word that sounds like what it represents)
Declension
First declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | onomatopēia | onomatopēiae |
Genitive | onomatopēiae | onomatopēiārum |
Dative | onomatopēiae | onomatopēiīs |
Accusative | onomatopēiam | onomatopēiās |
Ablative | onomatopēiā | onomatopēiīs |
Vocative | onomatopēia | onomatopēiae |
Synonyms
- (property): onomatopoese
Related terms
- onomatopeico
- onomatópico
- onomatopoese
- onomatopoético
See also
- Category:pt:Onomatopoeia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.