orać

See also: orač

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *orati, from Proto-Indo-European *h₂erh₃-

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.rat͡ɕ/

Verb

orać impf (perfective zaorać)

  1. to plough, (US) plow
  2. (colloquial) to work hard; to work one's butt off
  3. (colloquial) (orać kogoś) to tire someone; to exhaust someone
  4. (slang) (orać kogoś) to have sex with someone

Conjugation

Standard conjugation:

Conjugation of orać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive orać
present tense 1st orzę orzemy
2nd orzesz orzecie
3rd orze orzą
past tense 1st orałem orałam oraliśmy orałyśmy
2nd orałeś orałaś oraliście orałyście
3rd orał orała orało orali orały
future tense 1st będę orał1 będę orała1 będziemy orali1 będziemy orały1
2nd będziesz orał1 będziesz orała1 będziecie orali1 będziecie orały1
3rd będzie orał1 będzie orała1 będzie orało1 będą orali1 będą orały1
conditional 1st orałbym orałabym oralibyśmy orałybyśmy
2nd orałbyś orałabyś oralibyście orałybyście
3rd orałby orałaby orałoby oraliby orałyby
imperative 1st — orzmy
2nd orz orzcie
3rd niech orze niech orzą
active adjectival participle orzący orząca orzące orzący orzące
passive adjectival participle orany orana orane orani orane
contemporary adverbial participle orząc
impersonal past orano
verbal noun oranie
1 or: będę orać, będziesz orać etc.

Colloquial conjugation, used especially with senses 2-4, proscribed by many dictionaries:

Conjugation of orać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive orać
present tense 1st oram oramy
2nd orasz oracie
3rd ora orają
past tense 1st orałem orałam oraliśmy orałyśmy
2nd orałeś orałaś oraliście orałyście
3rd orał orała orało orali orały
future tense 1st będę orał1 będę orała1 będziemy orali1 będziemy orały1
2nd będziesz orał1 będziesz orała1 będziecie orali1 będziecie orały1
3rd będzie orał1 będzie orała1 będzie orało1 będą orali1 będą orały1
conditional 1st orałbym orałabym oralibyśmy orałybyśmy
2nd orałbyś orałabyś oralibyście orałybyście
3rd orałby orałaby orałoby oraliby orałyby
imperative 1st — orajmy
2nd oraj orajcie
3rd niech ora niech orają
active adjectival participle orający orająca orające orający orające
passive adjectival participle orany orana orane orani orane
contemporary adverbial participle orając
impersonal past orano
verbal noun oranie
1 or: będę orać, będziesz orać etc.

Derived terms

Further reading
  • orać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.