pędzić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pǫditi.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɛɲ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

pędzić impf (perfective popędzić)

  1. (intransitive) to rush, to dash, to scamper, to scurry
  2. (transitive) to drive
  3. (colloquial) to produce a moonshine (illegal distilled liquor)

Conjugation
Conjugation of pędzić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive pędzić
present tense 1st pędzę pędzimy
2nd pędzisz pędzicie
3rd pędzi pędzą
past tense 1st pędziłem pędziłam pędziliśmy pędziłyśmy
2nd pędziłeś pędziłaś pędziliście pędziłyście
3rd pędził pędziła pędziło pędzili pędziły
future tense 1st będę pędził1 będę pędziła1 będziemy pędzili1 będziemy pędziły1
2nd będziesz pędził1 będziesz pędziła1 będziecie pędzili1 będziecie pędziły1
3rd będzie pędził1 będzie pędziła1 będzie pędziło1 będą pędzili1 będą pędziły1
conditional 1st pędziłbym pędziłabym pędzilibyśmy pędziłybyśmy
2nd pędziłbyś pędziłabyś pędzilibyście pędziłybyście
3rd pędziłby pędziłaby pędziłoby pędziliby pędziłyby
imperative 1st — pędźmy
2nd pędź pędźcie
3rd niech pędzi niech pędzą
active adjectival participle pędzący pędząca pędzące pędzący pędzące
passive adjectival participle pędzony pędzona pędzone pędzeni pędzone
contemporary adverbial participle pędząc
impersonal past pędzono
verbal noun pędzenie
1 or: będę pędzić, będziesz pędzić etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.