pęknąć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *pǫknǫti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɛŋ.knɔɲt͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of pęknąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
infinitive | pęknąć | |||||
future tense | 1st | pęknę | pękniemy | |||
2nd | pękniesz | pękniecie | ||||
3rd | pęknie | pękną | ||||
past tense | 1st | pękłem | pękłam | pękliśmy | pękłyśmy | |
2nd | pękłeś | pękłaś | pękliście | pękłyście | ||
3rd | pękł | pękła | pękło | pękli | pękły | |
conditional | 1st | pękłbym | pękłabym | pęklibyśmy | pękłybyśmy | |
2nd | pękłbyś | pękłabyś | pęklibyście | pękłybyście | ||
3rd | pękłby | pękłaby | pękłoby | pękliby | pękłyby | |
imperative | 1st | niech pęknę | pęknijmy | |||
2nd | pęknij | pęknijcie | ||||
3rd | niech pęknie | niech pękną | ||||
passive adjectival participle | pęknięty | pęknięta | pęknięte | pęknięci | pęknięte | |
anterior adverbial participle | pęknąwszy | |||||
impersonal past | pęknięto | |||||
verbal noun | pęknięcie |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.