pękać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pǫkati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɛŋ.kat͡ɕ/

Verb

pękać impf (perfective pęknąć)

  1. to burst (of e.g. tires, glass, balloons); to break; to fracture
  2. (colloquial) to chicken; to be afraid

Conjugation
Conjugation of pękać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive pękać
present tense 1st pękam pękamy
2nd pękasz pękacie
3rd pęka pękają
past tense 1st pękałem pękałam pękaliśmy pękałyśmy
2nd pękałeś pękałaś pękaliście pękałyście
3rd pękał pękała pękało pękali pękały
future tense 1st będę pękał1 będę pękała1 będziemy pękali1 będziemy pękały1
2nd będziesz pękał1 będziesz pękała1 będziecie pękali1 będziecie pękały1
3rd będzie pękał1 będzie pękała1 będzie pękało1 będą pękali1 będą pękały1
conditional 1st pękałbym pękałabym pękalibyśmy pękałybyśmy
2nd pękałbyś pękałabyś pękalibyście pękałybyście
3rd pękałby pękałaby pękałoby pękaliby pękałyby
imperative 1st — pękajmy
2nd pękaj pękajcie
3rd niech pęka niech pękają
active adjectival participle pękający pękająca pękające pękający pękające
contemporary adverbial participle pękając
impersonal past pękano
verbal noun pękanie
1 or: będę pękać, będziesz pękać etc.

Further reading
  • pękać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.