płoszyć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *polšiti.

Pronunciation

IPA(key): /ˈpwɔ.ʂɨt͡ɕ/

Verb

płoszyć impf (perfective spłoszyć)

  1. (transitive) to startle
  2. (transitive) to flush (game)

Conjugation
Conjugation of płoszyć impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive płoszyć
present tense 1st płoszę płoszymy
2nd płoszysz płoszycie
3rd płoszy płoszą
past tense 1st płoszyłem płoszyłam płoszyliśmy płoszyłyśmy
2nd płoszyłeś płoszyłaś płoszyliście płoszyłyście
3rd płoszył płoszyła płoszyło płoszyli płoszyły
future tense 1st będę płoszył1 będę płoszyła1 będziemy płoszyli1 będziemy płoszyły1
2nd będziesz płoszył1 będziesz płoszyła1 będziecie płoszyli1 będziecie płoszyły1
3rd będzie płoszył1 będzie płoszyła1 będzie płoszyło1 będą płoszyli1 będą płoszyły1
conditional 1st płoszyłbym płoszyłabym płoszylibyśmy płoszyłybyśmy
2nd płoszyłbyś płoszyłabyś płoszylibyście płoszyłybyście
3rd płoszyłby płoszyłaby płoszyłoby płoszyliby płoszyłyby
imperative 1st — płoszmy
2nd płosz płoszcie
3rd niech płoszy niech płoszą
active adjectival participle płoszący płosząca płoszące płoszący płoszące
passive adjectival participle płoszony płoszona płoszone płoszeni płoszone
contemporary adverbial participle płosząc
impersonal past płoszono
verbal noun płoszenie
1 or: będę płoszyć, będziesz płoszyć etc.
  • (noun) popłoch (“panic, scare”)
  • (adjective) płochliwy (“skittish”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.