pampinarius
Latin
Etymology
From pampinus (“foliage of a vine”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pam.piˈnaː.ri.us/, [pam.pɪˈnaː.ri.ʊs]
Adjective
pampinārius (feminine pampināria, neuter pampinārium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pampinārius | pampināria | pampinārium | pampināriī | pampināriae | pampināria | |
Genitive | pampināriī | pampināriae | pampināriī | pampināriōrum | pampināriārum | pampināriōrum | |
Dative | pampināriō | pampināriō | pampināriīs | ||||
Accusative | pampinārium | pampināriam | pampinārium | pampināriōs | pampināriās | pampināria | |
Ablative | pampināriō | pampināriā | pampināriō | pampināriīs | |||
Vocative | pampinārie | pampināria | pampinārium | pampināriī | pampināriae | pampināria |
Derived terms
Related terms
- pampināceus
- pampinātiō
- pampinātor
- pampinātus
References
- pampinarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pampinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.