particularis

Latin

Etymology

From particula + -āris.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /par.ti.kuˈlaː.ris/, [par.tɪ.kʊˈɫaː.rɪs]

Adjective

particulāris (neuter particulāre); third declension

  1. particular
  2. partial

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative particulāris particulāre particulārēs particulāria
Genitive particulāris particulāris particulārium particulārium
Dative particulārī particulārī particulāribus particulāribus
Accusative particulārem particulāre particulārēs, particulārīs particulāria
Ablative particulārī particulārī particulāribus particulāribus
Vocative particulāris particulāre particulārēs particulāria

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.