pekema

peko (“sin”) +‎ -ema

• IPA^(key): /pekˈema/
• Hyphenation: pek‧e‧ma
• Rhymes: -ema

pekema (accusative singular pekeman, plural pekemaj, accusative plural pekemajn)

1. sinning, wicked.

   2002, Gerrit Berveling, transl., La Sankta Biblio‎, Germana Esperanto-Asocio, I Makabeoj 1:10:

   Devenis de ili markoto pekema, Antioĥo Epifanes, filo de reĝo Antioĥo, kiu estis ostaĝo en Romo.

   And there came out of them a wicked root Antiochus surnamed Epiphanes, son of Antiochus the king, who had been an hostage at Rome […]

• peka (“sinful”)
• peko (“sin”)