pieścić

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pěstiti, from *pěstъ, *pěsta, *pěsto, whence Polish piasta.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʲɛɕ.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

pieścić impf (perfective popieścić)

  1. (transitive) to caress, to fondle
  2. (archaic, transitive) to pamper, to cosset, to coddle

Conjugation
Conjugation of pieścić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive pieścić
present tense 1st pieszczę pieścimy
2nd pieścisz pieścicie
3rd pieści pieszczą
past tense 1st pieściłem pieściłam pieściliśmy pieściłyśmy
2nd pieściłeś pieściłaś pieściliście pieściłyście
3rd pieścił pieściła pieściło pieścili pieściły
future tense 1st będę pieścił1 będę pieściła1 będziemy pieścili1 będziemy pieściły1
2nd będziesz pieścił1 będziesz pieściła1 będziecie pieścili1 będziecie pieściły1
3rd będzie pieścił1 będzie pieściła1 będzie pieściło1 będą pieścili1 będą pieściły1
conditional 1st pieściłbym pieściłabym pieścilibyśmy pieściłybyśmy
2nd pieściłbyś pieściłabyś pieścilibyście pieściłybyście
3rd pieściłby pieściłaby pieściłoby pieściliby pieściłyby
imperative 1st — pieśćmy
2nd pieść pieśćcie
3rd niech pieści niech pieszczą
active adjectival participle pieszczący pieszcząca pieszczące pieszczący pieszczące
passive adjectival participle pieszczony pieszczona pieszczone pieszczeni pieszczone
contemporary adverbial participle pieszcząc
impersonal past pieszczono
verbal noun pieszczenie
1 or: będę pieścić, będziesz pieścić etc.

Synonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.