praecipitium
Latin
Etymology
From praecipitō.
Inflection
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | praecipitium | praecipitia |
Genitive | praecipitiī | praecipitiōrum |
Dative | praecipitiō | praecipitiīs |
Accusative | praecipitium | praecipitia |
Ablative | praecipitiō | praecipitiīs |
Vocative | praecipitium | praecipitia |
Descendants
- French: précipice
- Portuguese: precipício
- Spanish: precipicio
Adjective
praecipitium
References
- praecipitium in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praecipitium in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- praecipitium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.