praeducendus

Latin

Etymology

Future passive participle of praedūcō

Participle

praeducendus m (feminine praeducenda, neuter praeducendum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praedūcendus praedūcenda praedūcendum praedūcendī praedūcendae praedūcenda
Genitive praedūcendī praedūcendae praedūcendī praedūcendōrum praedūcendārum praedūcendōrum
Dative praedūcendō praedūcendae praedūcendō praedūcendīs praedūcendīs praedūcendīs
Accusative praedūcendum praedūcendam praedūcendum praedūcendōs praedūcendās praedūcenda
Ablative praedūcendō praedūcendā praedūcendō praedūcendīs praedūcendīs praedūcendīs
Vocative praedūcende praedūcenda praedūcendum praedūcendī praedūcendae praedūcenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.