prosilio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /proːˈsi.li.oː/, [proːˈsɪ.li.oː]
Verb
prōsiliō (present infinitive prōsilīre, perfect active prōsiluī, supine prōsultum); fourth conjugation, limited passive
Inflection
Alternative conjugation with perfect prōsilīvī:
Conjugation of prosilio (fourth conjugation, only third-person forms in passive) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōsiliō | prōsilīs | prōsilit | prōsilīmus | prōsilītis | prōsiliunt |
imperfect | prōsiliēbam | prōsiliēbās | prōsiliēbat | prōsiliēbāmus | prōsiliēbātis | prōsiliēbant | |
future | prōsiliam | prōsiliēs | prōsiliet | prōsiliēmus | prōsiliētis | prōsilient | |
perfect | prōsilīvī | prōsilīvistī | prōsilīvit | prōsilīvimus | prōsilīvistis | prōsilīvērunt, prōsilīvēre | |
pluperfect | prōsilīveram | prōsilīverās | prōsilīverat | prōsilīverāmus | prōsilīverātis | prōsilīverant | |
future perfect | prōsilīverō | prōsilīveris | prōsilīverit | prōsilīverimus | prōsilīveritis | prōsilīverint | |
passive | present | — | — | prōsilītur | — | — | prōsiliuntur |
imperfect | — | — | prōsiliēbātur | — | — | prōsiliēbantur | |
future | — | — | prōsiliētur | — | — | prōsilientur | |
perfect | — | — | prōsultus est | — | — | prōsultī sunt | |
pluperfect | — | — | prōsultus erat | — | — | prōsultī erant | |
future perfect | — | — | prōsultus erit | — | — | prōsultī erunt | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōsiliam | prōsiliās | prōsiliat | prōsiliāmus | prōsiliātis | prōsiliant |
imperfect | prōsilīrem | prōsilīrēs | prōsilīret | prōsilīrēmus | prōsilīrētis | prōsilīrent | |
perfect | prōsilīverim | prōsilīverīs | prōsilīverit | prōsilīverimus | prōsilīveritis | prōsilīverint | |
pluperfect | prōsilīvissem | prōsilīvissēs | prōsilīvisset | prōsilīvissēmus | prōsilīvissētis | prōsilīvissent | |
passive | present | — | — | prōsiliātur | — | — | prōsiliantur |
imperfect | — | — | prōsilīrētur | — | — | prōsilīrentur | |
perfect | — | — | prōsultus sit | — | — | prōsultī sint | |
pluperfect | — | — | prōsultus esset, foret | — | — | prōsultī essent, forent | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | prōsilī | — | — | prōsilīte | — |
future | — | prōsilītō | prōsilītō | — | prōsilītōte | prōsiliuntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | prōsilīre | prōsilīvisse | prōsultūrus esse | prōsilīrī | prōsultus esse | prōsultum īrī | |
participles | prōsiliēns | — | prōsultūrus | — | prōsultus | prōsiliendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
prōsilīre | prōsiliendī | prōsiliendō | prōsiliendum | prōsultum | prōsultū |
Alternative conjugation with perfect prōsiliī:
Conjugation of prosilio (fourth conjugation, only third-person forms in passive) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōsiliō | prōsilīs | prōsilit | prōsilīmus | prōsilītis | prōsiliunt |
imperfect | prōsiliēbam | prōsiliēbās | prōsiliēbat | prōsiliēbāmus | prōsiliēbātis | prōsiliēbant | |
future | prōsiliam | prōsiliēs | prōsiliet | prōsiliēmus | prōsiliētis | prōsilient | |
perfect | prōsiliī | prōsiliistī | prōsiliit | prōsiliimus | prōsiliistis | prōsiliērunt, prōsiliēre | |
pluperfect | prōsilieram | prōsilierās | prōsilierat | prōsilierāmus | prōsilierātis | prōsilierant | |
future perfect | prōsilierō | prōsilieris | prōsilierit | prōsilierimus | prōsilieritis | prōsilierint | |
passive | present | — | — | prōsilītur | — | — | prōsiliuntur |
imperfect | — | — | prōsiliēbātur | — | — | prōsiliēbantur | |
future | — | — | prōsiliētur | — | — | prōsilientur | |
perfect | — | — | prōsultus est | — | — | prōsultī sunt | |
pluperfect | — | — | prōsultus erat | — | — | prōsultī erant | |
future perfect | — | — | prōsultus erit | — | — | prōsultī erunt | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | prōsiliam | prōsiliās | prōsiliat | prōsiliāmus | prōsiliātis | prōsiliant |
imperfect | prōsilīrem | prōsilīrēs | prōsilīret | prōsilīrēmus | prōsilīrētis | prōsilīrent | |
perfect | prōsilierim | prōsilierīs | prōsilierit | prōsilierimus | prōsilieritis | prōsilierint | |
pluperfect | prōsiliissem | prōsiliissēs | prōsiliisset | prōsiliissēmus | prōsiliissētis | prōsiliissent | |
passive | present | — | — | prōsiliātur | — | — | prōsiliantur |
imperfect | — | — | prōsilīrētur | — | — | prōsilīrentur | |
perfect | — | — | prōsultus sit | — | — | prōsultī sint | |
pluperfect | — | — | prōsultus esset, foret | — | — | prōsultī essent, forent | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | prōsilī | — | — | prōsilīte | — |
future | — | prōsilītō | prōsilītō | — | prōsilītōte | prōsiliuntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | prōsilīre | prōsiliisse | prōsultūrus esse | prōsilīrī | prōsultus esse | prōsultum īrī | |
participles | prōsiliēns | — | prōsultūrus | — | prōsultus | prōsiliendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
prōsilīre | prōsiliendī | prōsiliendō | prōsiliendum | prōsultum | prōsultū |
References
- prosilio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- prosilio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- prosilio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.