przeciwnik

Polish

Etymology

przeciw (“against, opposite”) +‎ -nik

Pronunciation

IPA^(key): /pʂɛˈt͡ɕiv.ɲik/
Audio (file)

Noun

przeciwnik m pers

opponent, adversary

Declension

declension of przeciwnik

	singular	plural
nominative	przeciwnik	przeciwnicy
genitive	przeciwnika	przeciwników
dative	przeciwnikowi	przeciwnikom
accusative	przeciwnika	przeciwników
instrumental	przeciwnikiem	przeciwnikami
locative	przeciwniku	przeciwnikach
vocative	przeciwniku	przeciwnicy

Related terms

przeciw

Further reading

przeciwnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN

przeciwnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.