puerilis

Latin

Etymology

From puer (boy) + -īlis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /pu.eˈriː.lis/, [pʊ.ɛˈriː.lɪs]

Adjective

puerīlis (neuter puerīle); third declension

  1. boyish, youthful
  2. (figuratively) immature, childish

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative puerīlis puerīle puerīlēs puerīlia
Genitive puerīlis puerīlis puerīlium puerīlium
Dative puerīlī puerīlī puerīlibus puerīlibus
Accusative puerīlem puerīle puerīlēs, puerīlīs puerīlia
Ablative puerīlī puerīlī puerīlibus puerīlibus
Vocative puerīlis puerīle puerīlēs puerīlia

Derived terms

Descendants

References

  • puerilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • puerilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • puerilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • the teaching of children: disciplina (institutio) puerilis (not liberorum)
    • the usual subjects taught to boys: doctrinae, quibus aetas puerilis impertiri solet (Nep. Att. 1. 2)
    • the usual subjects taught to boys: artes, quibus aetas puerilis ad humanitatem informari solet
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.