ravus
Esperanto
Latin
Etymology
Probably a Germanic loanword, perhaps via South Picene, of non-IE origin, compare Old English grǣġ.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈraː.wus/, [ˈraː.wʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | rāvus | rāva | rāvum | rāvī | rāvae | rāva | |
Genitive | rāvī | rāvae | rāvī | rāvōrum | rāvārum | rāvōrum | |
Dative | rāvō | rāvae | rāvō | rāvīs | rāvīs | rāvīs | |
Accusative | rāvum | rāvam | rāvum | rāvōs | rāvās | rāva | |
Ablative | rāvō | rāvā | rāvō | rāvīs | rāvīs | rāvīs | |
Vocative | rāve | rāva | rāvum | rāvī | rāvae | rāva |
Related terms
- grāvāstellus (“old man”)
See also
Colors in Latin · colōrēs (layout · text) | ||||
---|---|---|---|---|
candidus, albus, niveus, cēreus, marmoreus, eburneus | cānus, rāvus, pullus, cinereus, cinericeus, plumbeus, grīseus | āter, niger, piceus | ||
pūniceus, murrhinus, rūfus, ruber, russus, rubrīcus, mulleus ; cocceus, coccīnus, badius | rutilus, armeniacus, auranteus, aurantiacus ; fuscus, colōrius, cervīnus, spādīx | gilvus, helvus, fulvus, flāvus, croceus, pallidus, lūteus | ||
galbus, galbīnus, lūridus | viridis | prasinus | ||
cyaneus | caeruleus, azurīnus | glaucus; līvidus; venetus, blaveus | ||
violāceus, ianthinus | purpureus, ostrīnus, ātropurpūreus, amethystīnus | roseus, rosāceus |
References
- ravus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ravus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ravus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- ravus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.