rechttrekken

Dutch

Pronunciation

  • (file)

Verb

rechttrekken

  1. to straighten
  2. to correct (of facts, statements)

Inflection

Inflection of rechttrekken (weak, separable)
infinitive rechttrekken
past singular trekte recht
past participle rechtgetrekt
infinitive rechttrekken
gerund rechttrekken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular trek rechttrekte rechtrechttrekrechttrekte
2nd person sing. (jij) trekt rechttrekte rechtrechttrektrechttrekte
2nd person sing. (u) trekt rechttrekte rechtrechttrektrechttrekte
2nd person sing. (gij) trekt rechttrekte rechtrechttrektrechttrekte
3rd person singular trekt rechttrekte rechtrechttrektrechttrekte
plural trekken rechttrekten rechtrechttrekkenrechttrekten
subjunctive sing.1 trekke rechttrekte rechtrechttrekkerechttrekte
subjunctive plur.1 trekken rechttrekten rechtrechttrekkenrechttrekten
imperative sing. trek recht
imperative plur.1 trekt recht
participles rechttrekkendrechtgetrekt
1) Archaic.

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.