rodzynek

• rodzynka f

• IPA^(key): /rɔˈd͡zɨ.nɛk/

rodzynek m inan

1. raisin
   • 1836, Jan Karol Sienkiewicz, Kronika Emigracii Polskiej: Tom czwarty, page 176

     Pokrzyczą iak dzieci, które rodzynkiem uspokoić można; na tem sie wszystko skończy.

2. (colloquial) someone or something which stands out; especially a man in a predominantly female group
   • 2009, Jacek Czajewski, Morskie opowieści, Wielki Błękit →ISBN, page 163

     Ściśle mówiąc, miała to być wyprawa typu „basza pośrodku haremu”, tzn. z kapitanem w mojej osobie jako jedynym męskim rodzynkiem wśród siedmioosobowej załogi.

   • 2012, Witold Szabłowski, Izabela Meyza, Nasz mały PRL. Pół roku w M-3 z trwałą. wąsami i maluchem, Otwarte →ISBN

     I choć Jacek Kurczewski zwraca mi uwagę, że w latach 80. w noszeniu wąsów lubowali się też ubecy, to faktem jest, że w wybranym w lipcu 1981 roku Biurze Politycznym KC PZPR wszyscy są gładziutko ogoleni. Jedynym rodzynkiem jest krakowski uczony Hieronim Kubiak, który ma brodę.

rodzynek f

1. genitive plural of rodzynka