ruszyć
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *rušiti.
Verb
ruszyć pf (imperfective ruszać)
Conjugation
Conjugation of ruszyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or n or f | |
| infinitive | ruszyć | |||||
| future tense | 1st | ruszę | ruszymy | |||
| 2nd | ruszysz | ruszycie | ||||
| 3rd | ruszy | ruszą | ||||
| past tense | 1st | ruszyłem | ruszyłam | ruszyliśmy | ruszyłyśmy | |
| 2nd | ruszyłeś | ruszyłaś | ruszyliście | ruszyłyście | ||
| 3rd | ruszył | ruszyła | ruszyło | ruszyli | ruszyły | |
| conditional | 1st | ruszyłbym | ruszyłabym | ruszylibyśmy | ruszyłybyśmy | |
| 2nd | ruszyłbyś | ruszyłabyś | ruszylibyście | ruszyłybyście | ||
| 3rd | ruszyłby | ruszyłaby | ruszyłoby | ruszyliby | ruszyłyby | |
| imperative | 1st | niech ruszę | ruszmy | |||
| 2nd | rusz | ruszcie | ||||
| 3rd | niech ruszy | niech ruszą | ||||
| passive adjectival participle | ruszony | ruszona | ruszone | ruszeni | ruszone | |
| anterior adverbial participle | ruszywszy | |||||
| impersonal past | ruszono | |||||
| verbal noun | ruszenie | |||||
Further reading
- ruszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.