sábháil
Irish
Etymology
From Middle English saven, sauven, from Old French sauver, + -áil.
Pronunciation
Verb
sábháil (present analytic sábhálann, future analytic sábhálfaidh, verbal noun sábháil, past participle sábháilte)
Conjugation
First Conjugation (B)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | sábhálaim | sábhálann tú; sábhálair† |
sábhálann sé, sí | sábhálaimid | sábhálann sibh | sábhálann siad; sábhálaid† |
a shábhálann; a shábhálas / a sábhálann*; a sábhálas* |
sábháiltear |
past | shábháil mé; shábhálas | shábháil tú; shábhálais | shábháil sé, sí | shábhálamar; shábháil muid | shábháil sibh; shábhálabhair | shábháil siad; shábháladar | a shábháil / ar shábháil* |
sábháladh | |
past habitual | shábhálainn / sábhálainn‡‡ | shábháilteá / sábháilteᇇ | shábháladh sé, sí / sábháladh sé, s퇇 | shábhálaimis; shábháladh muid / sábhálaimis‡‡; sábháladh muid‡‡ | shábháladh sibh / sábháladh sibh‡‡ | shábhálaidís; shábháladh siad / sábhálaidís‡‡; sábháladh siad‡‡ | a shábháladh / a sábháladh* |
shábháiltí / sábháilt퇇 | |
future | sábhálfaidh mé; sábhálfad |
sábhálfaidh tú; sábhálfair† |
sábhálfaidh sé, sí | sábhálfaimid; sábhálfaidh muid |
sábhálfaidh sibh | sábhálfaidh siad; sábhálfaid† |
a shábhálfaidh; a shábhálfas / a sábhálfaidh*; a sábhálfas* |
sábhálfar | |
conditional | shábhálfainn / sábhálfainn‡‡ | shábhálfá / sábhálfᇇ | shábhálfadh sé, sí / sábhálfadh sé, s퇇 | shábhálfaimis; shábhálfadh muid / sábhálfaimis‡‡; sábhálfadh muid‡‡ | shábhálfadh sibh / sábhálfadh sibh‡‡ | shábhálfaidís; shábhálfadh siad / sábhálfaidís‡‡; sábhálfadh siad‡‡ | a shábhálfadh / a sábhálfadh* |
shábhálfaí / sábhálfa퇇 | |
subjunctive | present | go sábhála mé; go sábhálad† |
go sábhála tú; go sábhálair† |
go sábhála sé, sí | go sábhálaimid; go sábhála muid |
go sábhála sibh | go sábhála siad; go sábhálaid† |
— | go sábháiltear |
past | dá sábhálainn | dá sábháilteá | dá sábháladh sé, sí | dá sábhálaimis; dá sábháladh muid |
dá sábháladh sibh | dá sábhálaidís; dá sábháladh siad |
— | dá sábháiltí | |
imperative | sábhálaim | sábháil | sábháladh sé, sí | sábhálaimis | sábhálaigí; sábhálaidh† |
sábhálaidís | — | sábháiltear | |
verbal noun | sábháil | ||||||||
past participle | sábháilte |
*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Noun
sábháil f (genitive singular sábhála)
- saving
- rescue, deliverance
- preservation, security
- (sports, etc.) save
- Synonym: sárú
- (agriculture, of crops) harvesting
Declension
Declension of sábháil
Third declension
Bare forms (no plural for this noun):
|
Forms with the definite article:
|
Derived terms
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
sábháil | shábháil after an, tsábháil |
not applicable |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.