soluk

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish صولق‎ (soluk, “faded, withered”), derived from صولمق‎ (solmak, “to fade, wither”). See sol-.

Adjective

soluk

  1. light, pale, faded, faint, dull
Declension
predicative forms of soluk
present tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I am) soluğum soluk muyum? soluk değilim soluk değil miyim?
sen (you are) soluksun soluk musun? soluk değilsin soluk değil misin?
o (he/she/it is) soluk / soluktur soluk mu? soluk değil soluk değil mi?
biz (we are) soluğuz soluk muyuz? soluk değiliz soluk değil miyiz?
siz (you are) soluksunuz soluk musunuz? soluk değilsiniz soluk değil misiniz?
onlar (they are) soluk(lar) soluk(lar) mı? soluk değil(ler) soluk değiller mi?
past tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) soluktum soluk muydum? soluk değildim soluk değil miydim?
sen (you were) soluktun soluk muydun? soluk değildin soluk değil miydin?
o (he/she/it was) soluktu soluk muydu? soluk değildi soluk değil miydi?
biz (we were) soluktuk soluk muyduk? soluk değildik soluk değil miydik?
siz (you were) soluktunuz soluk muydunuz? soluk değildiniz soluk değil miydiniz?
onlar (they were) soluktular soluk muydular? soluk değildi(ler) / değillerdi soluk değil miydiler?
indirect past
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) solukmuşum soluk muymuşum? soluk değilmişim soluk değil miymişim?
sen (you were) solukmuşsun soluk muymuşsun? soluk değilmişsin soluk değil miymişsin?
o (he/she/it was) solukmuş soluk muymuş? soluk değilmiş soluk değil miymiş?
biz (we were) solukmuşuz soluk muymuşuz? soluk değilmişiz soluk değil miymişiz?
siz (you were) solukmuşsunuz soluk muymuşsunuz? soluk değilmişsiniz soluk değil miymişsiniz?
onlar (they were) solukmuşlar soluk muymuşlar? soluk değilmiş(ler) / değillermiş soluk değil miymişler?
Synonyms
  • solgun, bitkin, solmuş, sönük
  • solmak
  • solukluk (“paleness”)
  • soluklaşmak

Etymology 2

From Ottoman Turkish صولوق‎ (soluk, “breath, violent breathing”), derived from صولومق‎ (solumak, “to breathe, breathe heavily, pant”). See solu-.

Noun

soluk (definite accusative soluğu, plural soluklar)

  1. breath, breathing, exhalation
Declension
Inflection
Nominative soluk
Definite accusative soluğu
Singular Plural
Nominative soluk soluklar
Definite accusative soluğu solukları
Dative soluğa soluklara
Locative solukta soluklarda
Ablative soluktan soluklardan
Genitive soluğun solukların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular soluğum soluklarım
2nd singular soluğun solukların
3rd singular soluğu solukları
1st plural soluğumuz soluklarımız
2nd plural soluğunuz soluklarınız
3rd plural solukları solukları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular soluğum soluklarım
2nd singular soluksun soluklarsın
3rd singular soluk
soluktur		 soluklar
soluklardır
1st plural soluğuz soluklarız
2nd plural soluksunuz soluklarsınız
3rd plural soluklar soluklardır
Synonyms
  • soluklanmak
  • soluklu
  • solukluk
  • soluksuz
  • solumak
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.