spirare
Italian
Etymology
From Latin spīrāre, present active infinitive of spīrō, from Proto-Indo-European *(s)peys-.
Conjugation
Conjugation of spirare
infinitive | spirare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere or essere | gerund | spirando | |||
present participle | spirante | past participle | spirato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | spiro | spiri | spira | spiriamo | spirate | spirano |
imperfect | spiravo | spiravi | spirava | spiravamo | spiravate | spiravano |
past historic | spirai | spirasti | spirò | spirammo | spiraste | spirarono |
future | spirerò | spirerai | spirerà | spireremo | spirerete | spireranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | spirerei | spireresti | spirerebbe | spireremmo | spirereste | spirerebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | spiri | spiri | spiri | spiriamo | spiriate | spirino |
imperfect | spirassi | spirassi | spirasse | spirassimo | spiraste | spirassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
spira, non spirare | spiri | spiriamo | spirate | spirino |
Related terms
→
- conspirare
- inspirare
- respirare (“to breathe”)
- sospirare
- spiraglio
Latin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.