srać

See also: srác, sràc, and sráč

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sьrati (stem *ser-).

Pronunciation
  • IPA(key): /srat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

srać impf

  1. (vulgar) to shit (to defecate)
  2. (vulgar) to talk nonsense
  3. (vulgar) to not care
  4. (vulgar) to produce something, often needless, in a big quantity

Conjugation
Conjugation of srać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive srać
present tense 1st sram sramy
2nd srasz sracie
3rd sra srają
past tense 1st srałem srałam sraliśmy srałyśmy
2nd srałeś srałaś sraliście srałyście
3rd srał srała srało srali srały
future tense 1st będę srał1 będę srała1 będziemy srali1 będziemy srały1
2nd będziesz srał1 będziesz srała1 będziecie srali1 będziecie srały1
3rd będzie srał1 będzie srała1 będzie srało1 będą srali1 będą srały1
conditional 1st srałbym srałabym sralibyśmy srałybyśmy
2nd srałbyś srałabyś sralibyście srałybyście
3rd srałby srałaby srałoby sraliby srałyby
imperative 1st — srajmy
2nd sraj srajcie
3rd niech sra niech srają
active adjectival participle srający srająca srające srający srające
passive adjectival participle srany srana srane srani srane
contemporary adverbial participle srając
impersonal past srano
verbal noun sranie
1 or: będę srać, będziesz srać etc.

Derived terms

Further reading
  • srać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.