strijdlustig

Dutch

Etymology

From strijdlust + -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌstrɛi̯tˈlʏs.təx/
  • (file)
  • Hyphenation: strijd‧lus‧tig

Adjective

strijdlustig (comparative strijdlustiger, superlative strijdlustigst)

  1. warlike, ferocious

Inflection

Inflection of strijdlustig
uninflected strijdlustig
inflected strijdlustige
comparative strijdlustiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial strijdlustigstrijdlustigerhet strijdlustigst
het strijdlustigste
indefinite m./f. sing. strijdlustigestrijdlustigerestrijdlustigste
n. sing. strijdlustigstrijdlustigerstrijdlustigste
plural strijdlustigestrijdlustigerestrijdlustigste
definite strijdlustigestrijdlustigerestrijdlustigste
partitive strijdlustigsstrijdlustigers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.