stwardnieć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstfar.dɲɛt͡ɕ/

Verb

stwardnieć pf (imperfective twardnieć)

  1. (intransitive) to harden; to indurate; to become hard
  2. (intransitive, medicine) to sclerose
  3. (intransitive) to solidify
  4. (intransitive) to ossify

Conjugation
Conjugation of stwardnieć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive stwardnieć
future tense 1st stwardnieję stwardniejemy
2nd stwardniejesz stwardniejecie
3rd stwardnieje stwardnieją
past tense 1st stwardniałem stwardniałam stwardnieliśmy stwardniałyśmy
2nd stwardniałeś stwardniałaś stwardnieliście stwardniałyście
3rd stwardniał stwardniała stwardniało stwardnieli stwardniały
conditional 1st stwardniałbym stwardniałabym stwardnielibyśmy stwardniałybyśmy
2nd stwardniałbyś stwardniałabyś stwardnielibyście stwardniałybyście
3rd stwardniałby stwardniałaby stwardniałoby stwardnieliby stwardniałyby
imperative 1st niech stwardnieję stwardniejmy
2nd stwardniej stwardniejcie
3rd niech stwardnieje niech stwardnieją
anterior adverbial participle stwardniawszy
impersonal past stwardniano
verbal noun stwardnienie

Antonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.