tarchuir

Irish

Etymology 1

tar- (“trans-”) +‎ cuir (“to put”)

Verb

tarchuir (present analytic tarchuireann, future analytic tarchuirfidh, verbal noun tarchur, past participle tarchurtha)

(law) to remit, refer
(electronics) to transmit

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	tarchuirim	tarchuireann tú; tarchuirir^†	tarchuireann sé, sí	tarchuirimid	tarchuireann sibh	tarchuireann siad; tarchuirid^†	a tharchuireann; a tharchuireas / a dtarchuireann; a dtarchuireas	tarchuirtear
	past	tharchuir mé; tharchuireas	tharchuir tú; tharchuiris	tharchuir sé, sí	tharchuireamar; tharchuir muid	tharchuir sibh; tharchuireabhair	tharchuir siad; tharchuireadar	a tharchuir / ar tharchuir*	tarchuireadh
	past habitual	tharchuirinn	tharchuirteá	tharchuireadh sé, sí	tharchuirimis; tharchuireadh muid	tharchuireadh sibh	tharchuiridís; tharchuireadh siad	a tharchuireadh / ar tharchuireadh*	tharchuirtí
	future	tarchuirfidh mé; tarchuirfead	tarchuirfidh tú; tarchuirfir^†	tarchuirfidh sé, sí	tarchuirfimid; tarchuirfidh muid	tarchuirfidh sibh	tarchuirfidh siad; tarchuirfid^†	a tharchuirfidh; a tharchuirfeas / a dtarchuirfidh; a dtarchuirfeas	tarchuirfear
conditional		tharchuirfinn / dtarchuirfinn‡‡	tharchuirfeá / dtarchuirfeá‡‡	tharchuirfeadh sé, sí / dtarchuirfeadh sé, sí‡‡	tharchuirfimis; tharchuirfeadh muid / dtarchuirfimis‡‡; dtarchuirfeadh muid‡‡	tharchuirfeadh sibh / dtarchuirfeadh sibh‡‡	tharchuirfidís; tharchuirfeadh siad / dtarchuirfidís‡‡; dtarchuirfeadh siad‡‡	a tharchuirfeadh / ar tharchuirfeadh*	tharchuirfí / dtarchuirfí‡‡
subjunctive	present	go dtarchuire mé; go dtarchuiread^†	go dtarchuire tú; go dtarchuirir^†	go dtarchuire sé, sí	go dtarchuirimid; go dtarchuire muid	go dtarchuire sibh	go dtarchuire siad; go dtarchuirid^†	—	go dtarchuirtear
subjunctive	past	dá dtarchuirinn	dá dtarchuirteá	dá dtarchuireadh sé, sí	dá dtarchuirimis; dá dtarchuireadh muid	dá dtarchuireadh sibh	dá dtarchuiridís; dá dtarchuireadh siad	—	dá dtarchuirtí
imperative		tarchuirim	tarchuir	tarchuireadh sé, sí	tarchuirimis	tarchuirigí; tarchuiridh^†	tarchuiridís	—	tarchuirtear
verbal noun		tarchur
past participle		tarchurtha

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

tarchuradóir

Noun

tarchuir m

genitive singular of tarchur

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
tarchuir	tharchuir	dtarchuir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.